To mój pierwszy blog. Wcześniej uznawałam to za coś dziwnego, zbytecznego. Jednak zmieniłam zdanie. Pomyślałam, że dobry pomysłem będzie prowadzenie internetowego pamiętnika. Nie mam czasu na pisanie w zeszycie o swoim poniekąd nudnym życiu - cały mój wolny (i nie tylko) czas to komputer. Może w końcu w dobrym celu wykorzystam ten wynalazek.
Po pierwsze, postaram się pisać w miarę zrozumiale. Chciałabym napisać wszystko od razu, ale się powstrzymam, bo wiem, że to byłoby głupie. Zależnie więc od weny lub innych czynników będę się otwierała. Powoli i na różne tematy.
Po drugie, nie liczę na współczucie, dobre rady czy też bezsensowne komentarze typu "czemu?", "po co?", "jesteś idiotką.". Jeśli będę chciała, napiszę dlaczego i po co, a idiotką wiem, że jestem. Piszę to, bo czuję potrzebę wyrzucenia z siebie zarówno dobrych jak i złych emocji.
Więc, by tylko nie pisać o zasadach lub moich oczekiwaniach co do zapisek tutaj, zacznę mój pierwszy, mam nadzieję, że sensowny wpis.
Dzisiejszy dzień uznaję za udany. Mimo paru kopniaków od znajomych i dziwnych uwag co do mojego stroju oraz zmęczenia, jestem zadowolona. Pogoda co prawda nie dopisuje moim planom na weekend, ale cóż.. Nie wszystko zawsze musi być po naszej myśli. Dziś być może spotkam się z M. Pewnie znowu połazimy po mieście i pokrzyczymy na całą ulicę, ściągając na siebie uwagę przechodniów. Lubię to z nim robić. Mam wtedy świadomość, że jednak dla kogoś żyję, by spędzić z nim popołudnie..
Jeszcze jedno: tak, dobrze czytasz - jestem masochistką. Nie, nie wstydzę się tego. Nie, nie zmienię tego. Dobrze mi z tym. Odkryłam to stosunkowo niedawno, ale już się z tym utożsamiłam i polubiłam. I, co może wydawać się dla Ciebie dziwne, nie przeszkadza to w życiu.
Tak, kocham Happysad.
PS. tutaj tego może nie widać, ale klnę jak szewc. Postaram się to ograniczyć, bo chcę udowodnić sobie samej, że jednak jeszcze nie jestem na poziomie kurwienia i pierdolenia w każdej sytuacji i na każdy temat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz